Oxer Wines – wciągające wina z północy Hiszpanii

Pierwsze wino to mieszanka 55% hondarribi zuri zerratia (petit courbu), 40% hondarribi zuri (gros courbu) i 5% izkiriota handia (gros manseng). Fermentacja ma miejsce w stalowych zbiornikach, a następnie wino dojrzewa przez 4 miesiące na osadzie. Pachnie jabłkami i cytrynami, jest przyjemnie kremowe i lekko woskowe. W ustach świetnie kwaskowe, soczyste, mineralne i słone. Ma się wrażenie picia morskiej wody z delikatnym dodatkiem soku z cytryn. Bardzo dobre+ (91/100).

Fraza znajdująca się na etykiecie tego wina nawiązuje do baskijskiej wyliczanki „Baga, Biga, Higa. Ikimilikiliklik, Izan Ontsa!” („Raz dwa trzy, abracadabra, bądź dobry!„). Skład wina jest podobny do poprzednika – 45% hondarribi zuri zerratia, 40% hondarribi zuri i 15% izkiriota txikia (petit manseng). Większa część wina dojrzewa w 500-litrowych beczkach, a pozostała cześć w stali. Następnie całość dojrzewa na osadzie przez 9 miesięcy. W aromacie jest lekko zamknięte, jedynie odrobinę cytrynowe i woskowe. Za to na podniebieniu strukturalne, mocno kwaskowe, naprężone. Nie ma tutaj za dużo owocu, ale całość w swojej woskowo-maślanej strukturze opanowuje całe podniebienie. Znakomite- (92/100).

Pomarańczowe wino Oxera to czyste hondarribi zuri, które jest macerowane na skórkach przez 8 dni w 300-litrowych glinianych amforach. Po oddzieleniu moszczu od skórek w tych samych amforach wino przechodzi fermentację, a następnie przez 8 miesięcy dojrzewa w baryłkach (gdzie zachodzi też fermentacja malolaktyczna). W pierwszej chwili jest wyraźnie jodowe i gencjanowe. Po chwili wychodzi więcej gruszek, pigwy, słodkich jabłek, a także odrobina ziół. Niesamowicie ekstraktywne, mocne, nasycone, z łagodnymi taninami w finiszu. Bardzo apetyczne, a przy tym poważne. Znakomite- (92/100).

Loretxoa to mały kwiatek z piosenki Benito Lertxundiego, baskijskiego piosenkarza. Skład to 50% hondarribi zuri zerratia, 35% hondarribi zuri i 15% izkiriota txikia. Winifikacja jest niesamowita, bo wino po fermentacji w stali jest transferowane do beczek po sherry (uzupełnianych do 80% objętości), gdzie dalej dojrzewa pod wytworzonym florem przez kilka miesięcy. Pachnie drożdżowo, chlebowo, ale też wanilią, przyprawami, brzoskwiniami, suszonymi morelami i gruszkami. W ustach o potężnym ekstrakcie, wspaniale naprężone, leciutko woskowe, mineralne i jodowe. Coś wspaniałego. Znakomite (93/100).

To pierwszy rocznika tego wina pochodzącego z owoców z pojedynczej parceli (30% hondarribi zuri zerratia, 30% hondarribi zuri, 20% izkiriota txikia, 20% izkiriota handia). W tym momencie w nosie jest jeszcze zamknięte, jedynie delikatnie gruszkowe i cytrynowe. Za to na podniebieniu niesamowicie skoncentrowane, z łagodną lotną kwasowością, ziołowe, migdałowe i potężnie słone. Naprawdę wielkie wino, ale szkoda je otwierać przez najbliższe 5 lat. Arcydzieło (96/100).

Opuszczamy Kraj Basków i przenosimy się do Riojy, na spotkanie z tym winem powstającym głównie z viury (macabeo) z dodatkiem jedynie 3% białej garnachy. Dojrzewanie odbywa się częściowo w stali, częściowo w używanych beczkach. Wino ma chłodny, cytrynowo-ziołowy nos z wyraźnym dodatkiem białego pieprzu. Na podniebieniu mało owocowe, ale ponownie mineralne, słone i lekko woskowe. Jak wszystkie białe wina producenta gra na swojej strukturze, nie zaś owocowej ekspresji. Znakomite- (92/100).

Przegląd czerwieni rozpoczęliśmy od miksu 60% tempranillo, 30% graciano i 10% viury. To więc nietypowa Rioja, bo choć reguły apelacyjne dozwalają na dodawanie do czerwonego wina niewielkiej ilości białych odmian, to praktyka ta obecnie jest bardzo rzadko spotykana. Tymczasem taki dodatek nieco łagodzi to tradycyjnie mocne, garbnikowe wino. Tutaj jest tego świetny przykład, o subtelnym zapachu wiśni, truskawek, czereśni, żurawiny i kwiatów. W ustach bardzo soczyste, z pięknie nasyconym, ale kwaskowym owocem i żywymi garbnikami. Bardzo dobre+ (91/100).

Kolejna Rioja to czysta garnacha z działki o żelazistej, czerwonej glebie. Fermentacja ma miejsce w otwartych dębowych kadziach, a następnie wino trafia do 500-litrowych francuskich beczek. Pachnie niesamowicie bogato, zarówno owocami (wiśnie, dojrzałe maliny, czereśnie, suszona żurawina), jak i ziołami, igliwiem, suszonymi grzybami. Wyraziście kwaskowe, zbudowane na solidnych, mineralnych fundamentach i wspinające się pod nieboskłon ze swoją obłędnie świeżą owocowością. Znakomite (93/100).

To jeszcze inna ekspresja Riojy, tym razem miks 50% tempranillo, 47% garnachy i 3% viury z owoców zarówno z Rioja Alavesa jak i Rioja Alta. Dojrzewanie w beczkach trwało zaś 12 miesięcy. W aromacie pełne owoców, ciemniejszych i słodszych niż u poprzednika, idących nawet w kierunku podsuszanych śliwek. Po chwili rozwija się obok nich jeszcze kwiatowo-leśne tło. W ustach dojrzałe, bardzo nasycone, choć też dalej soczyste i świeże. Na razie wydaje się jeszcze strasznie skupione, ściśnięte, potrzebuje kilku lat w butelce na lepsze ułożenie się. Znakomite (93/100).

Wino pochodzi z owoców z niewielkiej działki w Rioja Alavesa, na wysokości 600 metrów, obsadzonej miksem tempranillo, graciano i viury z krzewów z lat 20-tych ubiegłego wieku. Tutejsza gliniasta gleba ma też wyjątkowo wysoki poziom wapienia. Po fermentacji w otwartych kadziach wino trafiło do beczek z francuskiego i austriackiego dębu na 12 miesięcy. Mało w nim samego owocu, a dużo przypraw, ziemistości i ziół. Dominuje kardamon, anyż, a dopiero w tle pojawia się odrobina wiśni. W ustach pełne sosu sojowego i umami, trochę grzybowe, z suszonym owocem, ale nie tracące świeżości. W finiszu dochodzą również do głosu jeszcze mocne, drapiące garbniki. Nie jest to tanie wino, ale złożonością i charakterem bije większość znanych mi win z Riojy. Znakomite+ (94/100).

Na koniec skoczyliśmy do apelacji Toro, która zwykle bywa kojarzona z bardzo mocarnymi winami. Tymczasem Oxer pokazał nam, że nawet w takim miejscu może powstać pozycja pełna szczerej owocowości. Zasługa w tym starych krzewów (nawet sprzed filoksery) i kwarcowego podłoża. W efekcie ten miks 92% tinta de toro (tempranillo) oraz 8% albillo mayor epatuję słodkiem, ale zupełnie nieprzegotowanym owocem spod znaku malin, truskwek, czereśni i kwiatów. Podobnie smakuje na języku, gdzie dochodzi też lekka pieprzność. Garbniki są solidne, ale całość stoi zdecydowanie po stronie owocu i soczystości. Naprawdę wielkie zaskoczenie. Znakomite+ (94/100).