DomaineM – nowości z Moraw w Rafa Wino

Pod nazwą cervenospicak ukrywa się austriacka odmiana rotgipfler, znana głównie z leżącego na południe od Wiednia Thermenregionu. Tutaj winogrona były macerowane na skórkach przez trzy dni, a następnie wino przez rok dojrzewa w 225-litrowych beczkach. Pachnie suszoną herbatą, sianem, mirabelkami, morelami i brzoskwiniami (też suszonymi). Usta podobne do nosa, dość mocno owocowe, lekko słodkawe, z dodatkiem ziół i siana. Taniny wyczuwalne, ale leciutkie, ugładzone. W zasadzie to takie dłużej macerowane wino białe, a nie typowe wino pomarańczowe, ale jest bardzo smaczne i apetyczne, a co najważniejsze mimo 7 lat prezentuje świetną formę. Bardzo dobre- (89/100).

Veltlínské zelené to czeska nazwa na znanego głównie z austriackich winnic grüner veltlinera. W tej wersji był on macerowany 3 dni na skórkach, a następnie przez 12 miesiący dojrzewał w betonowym jajku. To wino jest już wyraźnie posunięte w czasie, w aromacie owoc ustępuje miejsca nutom warzywnym (pietruszka, seler naciowy). Jedynie w tle majaczy jeszcze odrobina pigwy i brzoskwiń. Trochę lepsze w ustach, gdzie znajdziemy jabłko, odrobinę malin, soku z pigwy, ale też chlebową skórkę. Kwasowość wciąż jest obecna, garbniki są bardzo delikatne, ale jednak całość jest już mocno wymagająca, straciła tę energię, która jest znakiem rozpoznawczym macerowanych win. Może podanie z jakimś orientalnym, umamicznym daniem zyskałoby trochę werwy. Dobre- (86/100).

Tu mamy ponownie grüner veltlinera, który był dla odmiany macerowany przez 3 dni, a potem powędrował na 12 miesięcy do małych beczkach. W nosie ładnie owocowe, brzoskwiniowe, jabłkowe i lekko morelowe. Do tego również odrobinę ziołowe. W ustach lekko gruszkowe, cytrynowe i pigwowe. Może nie jakoś mocno kwaskowe, ale dobrze owocowe i soczyste. Pije się je znakomicie. Dobre+ (88/100).

Przechodząc do wina o dwa lata młodszego, w kieliszku znajdziemy mieszankę dwóch odmian grüner veltlinera i müller-thurgau. Wino było macerowane przez jeden dzień, a następnie leżakowało przez rok w małej dębowej beczce. To już pachnie wyraźnie owocowo i świeżo, pigwą, pomarańczą, mandarynką, z dodatkiem bergamotki, oleju lnianego i wyraźnego akcentu umami. Nad tym wszystkim unosi się również odrobina dymu. Na podniebieniu umiarkowanie kwaskowe, ponownie mocno cytrusowe, z dodatkiem akcentu herbacianego. W finiszu wychodzi też leciutka, szczypiąca tanina i trochę gorzkawego grejpfruta. Całość nieźle owocowa, ale chciałoby się lepszej koncentracji. Dobre (87/100).

Tutaj owoce były macerowane jedynie przez jeden dzień na skórkach, a po fermentacji wino leżakowało przez rok w 600-litrowych dębowych beczkach. Aromat jest bardzo delikatny, pojawia się lekka słodycz owocu, mandarynki, brzoskwinie, trochę soku z cytryny, ale też bliskowschodnie przyprawy. Na podniebieniu przyjemnie owocowe, soczyste, początkowo kwasowość wydaje się być dość niska, ale w finiszu wychodzi jej znacznie więcej. Znów można by narzekać na niską koncentrację, ale owoc i soczystość są przednie. Dobre (87/100).

Pozostajemy przy tej samej odmianie, ale tutaj winifikacja była już inna, bo wino fermentowało ze skórkami przez aż 240 dni w glinianej amforze. Pachnie dość podobnie do poprzednika – mandarynkami, nektarynkami, ale też jabłkami i cytrynami. Usta dość miękkie, zaokrąglone przez słodycz owocu (choć oczywiście wino jest jak najbardziej wytrawne). Mamy tutaj ponownie jabłka, mandarynki, trochę pigwy, czerwonego grejpfruta, jaśminu. Mimo tak długiego kontaktu ze skórki taniny są bardzo delikatne. Jak u poprzedników brakuje mocniejszej struktury i w tym przypadku mocniej ten brak doskwiera. Dobre- (86/100).