Theresa Breuer – czarujące wina z Rheingau

Theresa posiada zarówno niemieckie, jak i francuskie klony pinot noir. Na mniej perspektywicznych parcelach używane są te pierwsze i one również trafiają do tej etykiety. W zamyśle ma to być czyste i proste wcielenie spätburgundera. Takie jest też to wino, które pachnie wyraźnie owocowo, czerwonymi porzeczkami i kwaskowymi wiśniami. Nie ma tutaj jakiejś wielkiej złożoności, ale wino jest świeże, chrupkie, z ziemistym posmakiem. Bardzo dobre- (89/100).

Do tej etykiety używane są owoce ze stromych parceli, gdzie rosną francuskie klony pinota. Następnie wino dojrzewa w małych beczkach. Znacznie poważniejsze od poprzednika, smakuje dojrzałymi malinami i wiśniami, ale jest też stosunkowo lekkie, soczyste, niemal bez garbników, aksamitne. Poważne, ale nie tracące jednak żywego charakteru. Bardzo dobre+ (91/100).

Dwa podstawowe rieslingi Theresy noszą nazwy odpowiednio Sauvage (dziki) i Charm (od „charming”, czyli czarujący, uroczy). Używane są do nich owoce z bardziej płaskich parceli, gdzie dominuje cięższa gleba ilasta, a zbiory są nieco wyższe. Wino jest intensywne, wręcz niemal agresywnie kwaskowe, papierówkowe. Mamy też sporo cytryn, a całość jest energetyczna, elektryczna, świeżutka, z pięknie mineralnym posmakiem. Bardzo dobre+ (91/100).

Rocznik 2020 w Rheinhgau pozbawiony być ekstremów, Theresa żartowała nawet, że w tych trudnych czasach przynajmniej na winnicach natura dała im odetchnąć. Było sucho i ciepło, a winorośle praktycznie nie miały problemu z żadnymi chorobami. W tym przypadku wino ma wyraźnie wyższy poziom cukru resztkowego (14,5 gram), ale dzięki wysokiej kwasowości (8 gram) nie ma się wrażenia słodyczy, a co najwyżej zaokrąglenia, zmiękczenia wina. Owoce idą w kierunku jabłek i gruszek, ale finisz jest ponownie bardzo oczyszczający, cytrynowy. Bardzo dobre+ (91/100).

Kolejny etapem degustacji były wina pochodzące z owoców z poszczególnych gmin – Lorch, Rauenthal i Rüdesheim. Winnice w Lorch leżą w miejscu, gdzie Ren płynie już z powrotem na północ, stąd posiadają południowo-zachodnią ekspozycję. Poranki są chłodne, słońce dociera tu głównie w drugiej połowie dnia, co przekłada się na duże różnice temperatur w ciągu całej doby. Gleba jest w Lorch wybitnie skalista, niemal bez wierzchniej warstwy humusu. Połowa wina dojrzewa w beczkach, druga zaś połowa w stalowych zbiornikach. Ten riesling ma w sobie mnóstwo jabłek, a rozwijająca się owocowość jest ciepła, słoneczna. Wino jest kwaskowe, z mineralną podbudową, ale ładnie wypełnione przez ten słodkawy owoc. Bardzo dobre+ (91/100).

Przeskakujemy na wschodnią część regionu, gdzie winnice rosną na mniej stromym terenie, a gleba jest cięższa, bardziej żwirowa i gliniasta. Wino ma delikatnie wyższy cukier (9 gram vs. 6 gram u poprzednika), przy podobnym poziomie kwasowości, co przekłada się z jednej strony na większą masę, z drugiej zaś na wrażenie jeszcze słodszego owocu. Całość jest dość zaokrąglona, spokojniejsza, nie tak strzelista jak poprzednik, choć w finiszu na brak kwasowości nie można narzekać. Znakomite- (92/100).

Riesling z Rüdesheim stanowił świetny balans pomiędzy poprzednikami. Z jednej strony mamy bowiem sporo owocowości, ale również potężną dawkę kamiennej, kwarcowej mineralności. Jest bardzo żywy, mocno zbudowany, kompleksowy i naprawdę solidnie kwaskowy. Potrzebuje też czasu, bo teraz jego picie wywołuje niemal fizyczny ból szkliwa. Znakomite- (92/100).

Poprzednie trzy wina były butelkowane niecały miesiąc przed naszą wizytą, stąd były też stosunkowo pozmykane, stłamszone. Dlatego świetnie było spróbować pozycji o rok starszej, by zobaczyć w którą stronę może zmierzać ten riesling. Rocznik 2019 jest też inny od o rok młodszego brata, wymagający, zbiory okazały się bardzo niskie, ale owoce posiadały świetną koncentrację i znakomitą kwasowość. Ten riesling zdradza już delikatne oznaki ewolucji w butelce, pojawiają się nuty woskowe, maślane. Do tego na podniebieniu skrzące się elektryczną wręcz kwasowością, bardzo chrupkie i soczyste. Znakomite (93/100).

Do tej etykiety Theresa używa owoców ze swoich stromych winnic (ale odrobinę mniej prestiżowych, nie butelkowanych samodzielnie). Całość wina dojrzewa w dużych beczkach, gdzie na osadzie spędza 10-11 miesięcy. To wino bazujące na strukturze, niemal bez wyczuwalnej owocowości, ale za to znakomicie skaliste, stalowe, czyste jak górska woda. W finiszu pozostaje z nami również oczyszczająca kwasowość. Znakomite (93/100).

Winnica Roseneck leży niemal bezpośrednio pod monumentalnym pomnikiem Niederwald górującym nad Rüdesheim. Krzewy rosną na wysokości od 160 do 300 metrów na sporej wielkości tarasach o średnim nachyleniu dochodzącym do 50 stopni, ale w zachodniej części jest ono jeszcze większe. Im wyżej, tym gleba zawiera większy procent kwarcu, a winnica charakteryzuje się dodatkowo dużymi różnicami temperatur pomiędzy dniem, a nocą. Theresa długo utrzymuje wina z Rosenck w piwnicach, wypuszczając na rynek rocznik, który jest w jej ocenie gotowy do zaprezentowania (niekoniecznie według lat zbiorów). Jest ono kompletne, ma w sobie zarówno moc owocowości, potężną kwasowość, nuty wosku, miodu oraz masła. Nad tym wszystkim unosi się zaś duch mineralności, poważny, majestatyczny jak wspomniany pomnik Germanii. Arcydzieło (96/100).

To arcyciekawe wino powstaje z mieszanki pinot noir, pinot gris oraz pinot blanc. Wino bazowe dojrzewa przez rok w baryłkach, a po drugiej fermentacji w butelkach jest utrzymane przez długi czas na osadzie (w tym przypadku aż 11 lat). Choć na etykiecie opisane jako „brut”, to przed finalnym zamknięciem korkiem nie dodawano do niego cukru. Czarujące, delikatnie słodkawe, mocno drożdżowe. Musowanie jest bardzo delikatne, ale całość kompleksowa, zniuansowana, z pojawiającymi się elementami przyprawowymi, słonymi, orzechowymi. Musiak do kontemplacji. Znakomite (93/100).