Et Cetera – skromność i klasa

Kolejna mołdawska winnica, którą chciałbym Wam przedstawić, to leżąca w regionie Stefan-Voda. Po dwóch prawdziwych gigantach (Cricova i Chateau Vartely) – tym razem będzie to mały, rodzinny producent. Winorośle zajmują 45 hektarów. Uprawianych jest 18 odmian winorośli, z czego 8 szczepów to odmiany podstawowe, a pozostałe 10 zajmują po 1 hektarze i stanowią swojego rodzaju poligon doświadczalny, w celu doboru winogron najlepiej zachowujących się w miejscowym środowisku.

Praca dwóch braci

Sama winnica została założona w 2003 roku przez dwóch braci – Aleksandra i Igora Luchianov. Po kilkunastu latach pracy w USA postanowili wrócić w rodzinne strony i zająć się uprawą winorośli. Początki nie były proste. Po wyborze miejsca, gdzie planowali rozpocząć nasadzenia, czekały ich kilkuletnie rozmowy z dziesiątkami miejscowych właścicieli, od których musieli nabyć nieruchomości. Na szczęście krok po kroku udało się im zebrać odpowiedni areał. W 2007 roku, w centrum swojej posiadłości zbudowali winiarnię. W Mołdawii (inaczej niż w zachodniej Europie) bardzo często winnicę i winiarnię dzieli kilkaset kilometrów, Et Cetera była jedną z pierwszych, która postanowiła to zmienić. Winemakerem winnicy jest jeden z braci (Aleksander), który choć nie ma enologicznego wykształcenia, kieruje produkcją przy pomocy konsultantów m.in. z Prowansji i Gruzji. Igor odpowiada natomiast za sprzedaż i marketing. To właśnie on poprowadził degustację portfolia Et Cetera.

Degustacja win

Et Cetera Sauvignon Blanc 2014 – w tym najnowszym roczniku, po raz pierwszy zmieniono sposób produkcji, rezygnując z fermentacji wina w beczkach. Wyprodukowano 2700 butelek, które sprzedały się w 3 miesiące. W nosie bardzo chłodne, eleganckie. Mamy tu zioła, melona, kamienną mineralność. Usta świeże, dobrze kwaskowe, orzeźwiające. Lekko gorzki finisz. Bardzo dobre-.

Et Cetera Cuvée Blanc 2014 – kupaż Chardonnay, Pinot Blanc oraz Sauvignon Blanc. Wino fermentuje w beczkach, a następnie dojrzewa w nich przez kolejne 6 miesięcy na osadzie. Stąd mamy tu nuty maślane, orzechy, ale i sporo owoców. Cytrynowa kwasowość dobrze równoważy akcenty beczkowe, przez co całość jest wciąż subtelna i nie męczy. Dobre+.

Et Cetera Chardonnay 2014 – winifikacja przebiega tak samo jak w poprzednim winie. Dlatego w wyrazie jest ono podobne, ma tylko więcej struktury i ciała. Wybija się również przyjemny, morelowy posmak. Dobre+.

Et Cetera Cuvée Rouge 2013–– przechodzimy do czerwonych win. Rozpoczynamy od ciekawego kupażu dwóch międzynarodowych odmian Merlot (40%), Cabernet Sauvignon (40%), z kojarzącym się z Gruzją Saperavi (15%) oraz lokalnym szczepem Rara Neagra (5%). Wino nie było starzone w beczkach. Dominują ciemne owoce (porzeczki oraz wiśnie), a także akcenty ziemiste. Usta lekko zielone, a szorstkimi taninami. Aby je nieco okiełznać przydałby się jakieś mięso (np. stek z grilla). Dobre+.

Et Cetera Seredipity 2014 – ciekawa nazwa, którą można przetłumaczyć jako „szczęśliwe, przypadkowe odkrycie”. Tym mianem określono mieszankę Feteasca Negra (70%) oraz Caberneta Saugivnon (30%). Zachwycający, bogaty nos – dojrzałe wiśnie, maliny, truskawki. Owoce są lekko przesmażone, ale wciąż utrzymują świeżość. Usta gęste, delikatnie słodkawe, z posmakiem czarnej porzeczki. Taniny łagodne, dobrze wypolerowane. Cena ex cellar 7 USD! Bardzo dobre-.

Et Cetera Cuvée Rouge 2012 – mamy tu ten sam blend, co o rok młodszej etykiecie pitej wcześniej. Wino różni się jednak sposobem produkcji – tutaj starzono jest przez 18 miesięcy w beczkach. Użycie dębu daje o sobie znać w akcentach waniliowych. Do tego mamy truskawki, maliny, czereśnie. Usta o dobrej kwasowości i wyczuwalnych, ale nie wysuszających taninach. Natomiast w tych ramach brakuje wypełnienia. Dobre-.

Et Cetera Merlot 2012 – to najpopularniejsze wino producenta na lokalnym rynku (jego detaliczna cena to 9,50 EUR). Merlot spędził w beczkach 18 miesięcy. Lepsze od poprzednika. Mamy śliwki i dojrzałe wiśnie. Więcej ciała i struktury. Choć początkowo usta wydają się nadmiernie słodkie, to zaraz wychodzi więcej kwasowości i tanin. Całość dość miękka, jak to na Merlota przystało, ale dobrze zrobiona. Dobre+.

Podczas zwiedzania samej winiarni mieliśmy również okazję spróbować trzech win wprost ze stalowych zbiorników.

Cabernet Franc 2014 – prawdopodobnie Et Cetra jest pierwszym mołdawskim producentem, który uprawia ten lubiany przeze mnie szczep. Aleksander wciąż nie mógł się zdecydować, czy wykorzystać je do kupażu, czy też zabutelkować jako wino jednoodmianowe (w tym przypadku udałoby się wyprodukować około 5 tysięcy butelek). Jednogłośnie zasugerowaliśmy Igorowi, aby przekazał bratu, że należy wybrać tą drugą opcję. Wino było bowiem świetne, była w nim papryka, liście porzeczki. Dobra kwasowość, akcenty ziemiste oraz drobne, żwirowe taniny. Ma bardzo dobry potencjał.

Carmenere 2013 – miało być butelkowane następnego dnia po naszej wizycie. Lżejsze od poprzednika, słodsze i mniej taniczne. Miało więcej akcentów zielonych z dodatkiem czerwonej porzeczki. Średnie+.

Cabernet Sauvignon 2012 – ten Cabernet dojrzewał wcześniej w beczkach, a do tanka został przelany, aby nieco ułożył się przed zabutelkowaniem (miał być butelkowany zaraz po Carmenere). Na razie nieokrzesane, paprykowowe i liściaste. Za to dobre, wyczuwalne taniny. Może w butelkach jeszcze się poukłada. Na razie dla mnie trochę lepsze niż poprzednik – dobre-.

Podsumowanie

Mołdawia to nie tylko duzi producenci. Mniejsze winiarnie, takie jak Et Cetera pokazują, że mołdawskie winiarstwo podąża w bardzo dobrym kierunku. Zaprezentowane wina były równe, a kilka wzbijało się już na naprawdę poważne, międzynarodowe poziomy. Mimo, że Igor kilka razy podkreślał, że wraz z bratem dopiero się uczą i przed nimi jeszcze długa droga, to już teraz warto zwrócić na nich baczniejszą uwagę.