Ábrahám Pince – na styku winiarstwa i filozofii

Już pierwsze wino z parceli położonej na północ od Erdőbénye nie pozwalało na pozostanie obojętnym. Mamy tu bowiem furminta fermentującego na dzikich drożdżach w stali i tam też dojrzewającego. To wino ostre jak brzytwa, piekielnie kwaskowe (ma się wrażenia próbowania soku z cytryny i to literalnie, bez żadnej przenośni), mineralne i bardzo wyciągnięte. Pojawiają się z nim również delikatne akcenty świeżych ziół (kolendra), jabłek, skórki z limonki. Nie bierze jeńców. Bardzo dobre (90/100).

Po tą nazwą ukrywa się ponownie furmint, ale tutaj z działki w miasteczku Mád, który dojrzewał w 4-letniej beczce. To kolejne z dość ekstremalnych win, ma 10 g cukru resztkowego, ale aż 12 g kwasowości. Jest niesamowicie odświeżające, cytrynowo-limonkowe, wibrujące i energetyczne. Wspomniany cukier dodał mu lepszej koncentracji, ale w smaku został całkowicie przysłonięty przez kwasowość. W finiszu jest ona (przynajmniej na razie) jeszcze za mocna, wręcz bolesna dla zębów, ale może ułoży się z czasem. Bardzo dobre (90/100).

Tutaj mamy jeszcze inną ekspresję odmiany, gdzie część gron była dotknięta szlachetną pleśnią, a dojrzewanie ponownie odbywało się w dębie. W porównaniu do poprzedników wino jest mniej ekstremalne, ładnie ułożone, pachnące morelami i ananasem. W ustach o mocnym, kwaskowym szkielecie, ale wypełnionym sporym ciałem, lekko beczkowe, z dodatkiem cytryn i zielonych jabłek. Wciąż za młode, ale w tym przypadku nie mamy żadnych wątpliwości, że drzemie w nim jeszcze spory potencjał. Znakomite- (92/100).

Znów zmieniamy miejsce, z którego pochodzą owoce użyte do produkcji wina, tym razem zatrzymując się w miasteczku Rátka, w zachodniej części tokajskiego regionu winiarskiego. W kupażu dominuje furmint, ale tym razem uzupełnia go 10% hárslevelű, a całość ponownie dojrzewa jedynie w stali. Nos jest pięknie owocowy, pachnący szarlotką z cynamonem, żółtymi gruszkami, odrobinę brzoskwiniami. Również na podniebieniu dość pełne, sycące, ale niepozbawione kwaskowego pazura. Bardzo dobre+ (91/100).

To kolejne z unikalnych win Petera, pochodzące z owoców z późnego zbioru (bez botrytisu), ale przefermentowane na wytrwanie, z aż 16% alkoholu (!). W aromacie wyraźnie wyczuwa się tą dojrzałość gron, nos jest pełen aromatów przesmażonych na maśle jabłek i moreli, ale także indyjskich przypraw, śmietanki kremówki. Za to na podniebieniu z kwasowością, której zupełnie nie zapowiada ten dość ciężki zapach, a której ponadto akompaniuje owocowa słodycz. Wino absolutnie nieszablonowe, chyba najbliżej mu do jakiś niemieckich rieslingów z obecnie niemal niespotykanej klasy Auslese Trocken. Znakomite- (92/100).

Swobodnie zmieniając i mieszając style próbowanych win tym razem zatrzymaliśmy się na winie z owoców z miejscowości Szegilong, które dojrzewało przez rok w beczkach i rok w stalowych zbiornikach, a fermentacja zatrzymała się na poziomie 30 gram cukru resztkowego. Wino jest zdecydowanie marcepanowe i miodowe, do tego dochodzą morele i brzoskwinie w syropie. Podobnie smakujące na języku, gęste, słodkawe, ale w posmaku trochę wychodzi spory alkohol (15,5%). Nie oczekiwalibyśmy, by to wino miało się jeszcze poprawić z czasem, lepiej dać mu szansę już teraz. Bardzo dobre (90/100).

Po tych kilku nieugładzonych pozycjach akurat ten furmint zaskoczył nas elegancją i przyjemnym zazębieniem się poszczególnych elementów. Nic tutaj nie wystaje, jabłkowy owoc ładnie zgrywa się z wysoką kwasowością, delikatnymi nutami gruszek i mineralnym kręgosłupem. Niby nieskomplikowane, a po prostu bardzo smaczne. Bardzo dobre+ (91/100).

Tutaj pierwsze skrzypce gra hárslevelű, uzupełnione o 40% furminta, a wino dojrzewa przez około 8 miesięcy we francuskich, używanych beczkach (i to nie byle jakich, bo od renomowanych bednarzy, rodziny Taransaud). Piękna jest soczystość tej pozycji, w której mieszają się nuty gruszek, jabłek, moreli i cytryn. Również na podniebieniu bardzo żwawe, energetyczne i sprężyste. Już teraz daje sporo radości, ale wygląda na to, że będzie się rozwijało jeszcze przez dłuższy czas. Znakomite- (92/100).

Końcowym akcentem degustacji było to słodkie wino, do którego użyto owoców furminta, przy czym (jak wskazuje nazwa) część gron była w pełni zdrowych, część zaś zbotrytyzowanych. Jest jeszcze młodziutkie, ale już teraz wita się z nami bogactwem morelowo-brzoskwiniowego owocu z dodatkiem akcentów ziołowych i jabłkowej skórki. Na podniebieniu skoncentrowane i zbalansowane, a wiele razy powtarzamy, że równowaga pomiędzy cukrem resztkowym, a kwasowością jest dla słodkich win podstawą. Znakomite- (92/100).