W tej czerwieni znajdziemy najbardziej typowy dla Peloponezu czerwony szczep – agiorgiotiko. O ile jednak czasem powstają z niego zbyt skoncentrowane, napakowane po brzegi pozycje, to tutaj udało się utrzymać soczystość owocu i lekką budowę. Emanuje kwaskowymi wiśniami i truskawkami, ale pojawia się też ziołowe tło. Całość zachowuje zaś ożywczy i radosny charakter.