To wino z Teneryfy pachnie bardzo ciekawie, bo z jednej strony dymnie, zapałkowo, redukcyjnie, a z drugiej lekko orzechowo, sojowo, utleniono. Jak to możliwe, by te dwie przeciwstawne cechy tak się połączyły to już tajemnica producenta. Potem dochodzi też nieco popcornu i masła. W ustach bardzo kwaskowe, lekko pigwowe, pojawia się też obita skórka jabłek, ale przede wszystkim mnóstwo kwasowości i słoności. Arcyciekawe wino, pełne energii, ale też elegancji, zmusza do przystanku i pochylenia nad sobą.