Chardonnay – 27 win bez beczki na Wielkanoc

Jaśniutko złote, bardzo ładne. Zapach jest bardzo przyjemny. Zza nut owocowych (jabłko, gruszka, morela), wyłania się bardzo miły i kojący aromat siana. Usta są świetnie „skrojone” i znakomicie zrównoważone.  Mamy słodycz dojrzałego owocu, który balansuje dobra, średnia (+) kwasowość. Brzoskwinie, jabłka i morele, wypełniają krąglejsze ciało tego wina. Średnia (+) końcówka z miksem jabłek, skórki jabłkowej i szarlotki. Wino łatwe, ale o bardzo dobrej jakości. Alkohol jest idealnie wtopiony w jakościowy owoc. Ale zaskoczenie! Bardzo dobre (90/100).

Marta – 93, Grzesiek – 89, Wojtek – 90, Robert – 89

Zapraszające, sporo naturalnej koncentracji i przyjemnej soczystości. Zaskakuje aromatami jabłek różnych odmian, świeżo zerwanych, idealnie dojrzałych i orzeźwiająco kwaskowych. Wino, które chce się pić podane do przekąsek typu finger food, w ciepły letni wieczór z przyjaciółmi. Sztos w tej cenie! – Marta

Pod względem doznań zapachowych i smakowych jedno z najciekawszych win panelu. Pachnące jodowo, mineralnie, ale też bardzo intensywnie morską wodą z muli (!). Do tego można wyłapać niuanse herbaciane. W ustach z wysoką kwasowością, cytrynowe, jabłkowe, odrobinę brzoskwiniowe i znów jodowe, a w finiszu wyraźnie słone. Może nawet bardziej niż do pieczeni pasowałoby do jakiejś ryby. Bardzo dobre (90/100).

Marta – 90, Grzesiek – 90, Wojtek – 90, Robert – 90

Zaskoczyła mnie bardzo ta morska ekspresja aromatyczna. Potem już gdy wino się otworzyło zaoferowało ułożone herbaciano-mineralne-kredowe nuty.  Usta słonawe, intrygujące z jabłkowo-brzoskwiniowym wypełnieniem. Długi finisz z nutami siana. Eleganckie i zupełnie nie wpasowujące się w schemat chardonnay z południa Francji. No ale to w końcu Gassac… –Wojtek

Jasno zloty, ładny kolor. Nos jest bardzo intensywny. Jabłkowe aromaty mieszają się z brzoskwiniowo-morelowymi. Do tego dochodzi lekkie siano. Kwasowość może ciut odstaje, ale to taki kwas z kręgu zielonego jabłka. Jest też trochę chrupkiej brzoskwini, tropikalnych owoców i lekkiej szorstkości skórki od banana. Generalnie usta są dosyć „szerokie” z niezłym ciałem. Średniej (+) długości finisz. Bardzo udana butelka. Bardzo dobre (90/100).

Marta – 90, Grzesiek – 91, Wojtek – 90, Robert – 88

Początkowo dosyć chłodne w wyrazie, ale wraz z natlenieniem i wzrostem temperatury otwiera się pokazując ładną owocowość i wręcz zaskaujący jak na chardonnay „rieslingowy” nos. Czyste, napięte, sprężyste, a jednocześnie z przyjemną lekko oleistą teksturą. Duża witalność wsparta bardzo dobrą kwasowością. Dosyć długi, trwały posmak. Wino to pochodzi z Friuli-Wenecji Julijskiej, transgranicznego regionu pomiędzy Włochami a Austrią i Słowenią, miejsca gdzie włoska fantazja łączy się z habsburskim dystansem i precyzją i po raz koleiny pokazuje mi, dlaczego jest to chyba mój ulubiony włoski region winiarski dla win białych. Wino degustowałem w ciemno i na jego przykładzie widać, że białe wina z tego regionu można kupować w ciemno bez większego ryzyka. Jestem bardzo na tak. – Grzesiek

Zapach jest dość skromy, mało rozbudowany, mamy trochę melona, rumianek, akcenty dymne i ziołowe, potem pojawia się brzoskwinia. Jeszcze bardziej ziołowe w ustach (wyróżnia się zwłaszcza szałwia), lekko szparagowe, pieprzne, ale na drugim planie pojawia się też trochę słodszego karmelu i masła. Czuć w tym winie austriacką precyzję i świetne wykonanie, kwasowość jest wtopiona w strukturę i nic w tym winie nie odstaje. Do tego cena jest atrakcyjna jak za te doznania. Bardzo dobre- (89/100).

Marta – 88, Grzesiek – 89, Wojtek – 90, Robert – 90

Bardzo lubię chardonnay bez beczki pochodzące ze środkowej Europy za tą ich eklektyczność i elastyczność. To wina, które pasują zarówno do ryb, owoców morza, drobiu, ale nawet wspomnianej wieprzowiny. Jeśli nie wiesz, jaką butelkę otworzyć, postaw na chardonnay z Austrii, północnych Włoch, Niemiec, czy nawet Czech albo Polski. – Robert

Efektowny, jasnozłoty, jakby trochę „podkręcony” kolor. W zapachu mamy ładnie dojrzały owoc (jabłka brzoskwinie, cytryny) i lekko dymno-waniliową nutę. Pojawia się też przyjemny krzemienny, redukcyjny aromat.  Kwasowość jest ładnie wtopiona, a owoc krągły – przeważa dojrzała brzoskwinia i dojrzałe jabłko. Końcówka jest długa z lekką, pieprzową goryczką. Bardzo pijalne, ładne i w sumie klasyczne chardonnay z cieplejszego klimatu. Bardzo dobre- (89/100).

Marta – 92, Grzesiek – 84, Wojtek – 91, Robert – 90

Wino które najbardziej poróżniło mnie z pozostałymi uczestnikami panelu. Zdecydowanie nie znalazłem w nim tego czegoś co moi towarzysze. W kategorii win które ocenialiśmy można oczekiwać nie tyle wielkiej złożoności i wielkich doznań co po prostu zwyczajnej radości picia, natomiast wino to było pozbawione energii, całkowicie wyzute z jakichkolwiek emocji. Wino z kategorii tych które można wypić będąc nim poczęstowanym (raczej do jedzenia niż solo), ale żeby kupować je samemu… nie wiem? – Grzesiek

Kolejne z licznych na tym panelu win w modnym dzisiaj, redukcyjnym stylu. Mamy więc wyraźne nuty zapadkowe, dymne, lekko tylko jabłkowe i cytrynowe. Za to w ustach ładnie owocowe, z dobrze zintegrowaną, umiarkowaną kwasowością i jabłkowym, soczystym owocem mieszającym się z rozpuszczonym masłem. Struktura jest solidna, stalowa, a finisz zmierza znów w dymną stronę. Bardzo dobre- (89/100).

Marta – 86, Grzesiek – 90, Wojtek – 88, Robert – 91

Reprezentuje cechy typowe dla chardonnay, aromaty dojrzałych jabłek i brzoskwiń, niestety nieco utlenionych i zmęczonych. W ustach pełne, ale brak większej koncentracji i życia pozbawia przyjemności picia. Wino będzie dobrym tłem na spotkanie przy desce miękkich serów typu camembert. – Marta

Jasno cytrynowy bardzo ładny kolor. Nos ujawnia się „nowoczesnymi”, efektownymi, lekko redukcyjnymi z aromatami cytryny i zielonego jabłka. Usta są bardzo soczyste z wysoką kwasowością i delikatną waniliową nutą. Owoc jest bardzo dobrze ułożony i wkomponowany w strukturę wina – jabłka, brzoskwinie, gruszka. Długa końcówka, dobra równowaga i koncentracja. To takie niepozorne, ale ładne wino, pokazujące, że szanowany producent Soave sprawdził się przy międzynarodowym szczepie. Bardzo dobre- (89/100).

Marta – 90, Grzesiek – 87, Wojtek – 89, Robert – 89

Zaskoczyło mnie to wino, bo ta przyjemna maślaność, kremowość, ale też wysoki kwas kierowały moje myśli raczej do Francji, niż północnych Włoch. Ale to tylko pokazuje, że uznany producent nawet w swoim wcale nie typowym winie (bo przecież Soave to królestwo odmiany garganega) pokazuje dużą klasę. – Robert

Jedyne w paneli wino marketowe potwierdziło, że dostępne w Leclercu burgundy za 40-60 zł stanowią zwykle solidne pozycje. Aromat jest wyraźnie owocowy, jabłkowy, morelowy, może trochę jednostajny, ale bardzo przyjemny. W ustach wino poukładane, z dobrą soczystością, wyraźną maślanością, ale w końcówce też z grejpfrutowa goryczką przechodzącą w nuty pieprzno-przyprawowe. Porządne, dość bogate, krągłe wino w świetnej cenie. Bardzo dobre- (89/100).

Marta – 90, Grzesiek – 87, Wojtek – 89, Robert – 89

Cieliste i miękkie, nęcąco aromatyczne owocami polskiego sadu jabłek i gruszek z wyczuwalnym w pieprznym akcentem. Wino o wysokiej pijalności, ciut może zbyt alkoholowe, ale niewątpliwie ucieszy podniebienia towarzyszy stołu i znakomicie sprawdzi się w połączeniu z grillowanym dorszem z masłem, oliwą, cytryną i świeżym koperkiem. – Marta

Zapach jest bogaty, maślany, osadowy – taki pełny, z jabłkowym owocem i aromatami białego pieprzu. Kwasowość jest wysoka, a ciało niezbyt rozbudowane i raczej eleganckie. Owoc może trochę wycofany, ale przebija się całkiem solidnie melon, cytryna i zielone jabłko. Lekko pieprzny, przyprawowy finisz. Rozwija się w wapienną stronę. Chłodne, oszczędne, dobre, klasyczne wino z Mâcon. Bardzo dobre- (89/100).

Marta – 90, Grzesiek – 89, Wojtek – 86, Robert – 89

W moim rejestrze smakowym to wino wydało mi się bardzo bogate, pełne, maślane. Ale to absolutnie nie jest żaden zarzut, bo takie klimaty w chardonnay lubię i poszukuję. Dodatkowo w tym winie podobała mi się taka jego niewymuszona elegancja, połączona z przyjemną energią. Jestem na tak. – Robert

Rodzynek z polski zaprezentował się naprawdę solidnie. Po aromacie już czujemy, że mamy wino z raczej chłodnego klimatu, bo i taki właśnie chłodny, stalowy, cytrynowy jest ten zapach. Do tego znów dochodzą lekkie nuty redukcyjne, dymne, ale czujemy też pieczonego kurczaka. W ustach z dobrym, cytrynowym owocem, niezłą kwasowością i ziołowym, długim finiszem. Kolejne wino od Nestora Kościańskiego, które w zestawieniu z europejskimi butelkami absolutnie nie odstaje. Dobre+ (88/100).

Marta – 86, Grzesiek – 88, Wojtek – 89, Robert – 90

Wino w blind taste w ogóle nie sprawiło wrażenia „polskiego”. Nos był lekko redukcyjny, ziołowy a aromaty pieczeni drobiowej dopełniły całości. Usta strzeliste z wysoką kwasowością i bardzo cytrusowe. Mogłoby być może trochę dłuższe, ale to świetna, świeża strona chardonnay. Brawo Nestor!  – Wojtek

Kolor jest cytrynowy, średnio intensywny, ładny. W zapachu zza ziołowego parawanu przebija się dyskretnie brzoskwinia i jabłko. Później rozwija się w jeszcze bardziej brzoskwiniowym kierunku. Usta są dosyć linearne, lekko oleiste i spójne. Znowu pojawiają się dojrzałe jabłka i brzoskwinie, a do tego leciutki karmel. Średnia (+), trochę twardsza, lekko goryczkowa końcówka. Wino ma mniej owocu, a więcej struktury. Dobre+ (88/100).

Marta – 89, Grzesiek – 86, Wojtek – 89, Robert – 87

Ładny, choć raczej nienachalny, skryty, dymny i stalowy aromat. Po chwili, gdy wino się bardziej natlenia wychodzi więcej jabłkowo-gruszkowej owocowości oraz odrobina siana. W ustach podobne, spójne z tym, co oferuje w aromacie. Koncentracja jest przyjemna, kwasowość obecna, w finisz całkiem długi. Takie wino środka, może nie porywa, ale też nic w nim nie wystaje i smakuje się je z przyjemnością. Dobre+ (88/100).

Marta – 86, Grzesiek – 88, Wojtek – 88, Robert – 88

Czyściutki cytrynowy kolor. Nos jest drożdżowy z jabłkiem i brzoskwinią. Mineralny, wapienny o dobrej intensywności. Taki energetyczny. Usta ze średnią (+) kwasowością i delikatnym cukrem resztkowym. Jest owocowo –  melon, brzoskwinia, morela, zółte jabłko z dodatkiem białych kwiatów. Ten cukier może trochę sztuczny, ale komercyjnie to dobrze skrojone wino. Końcówka jest „szeroka”, lekko maślana. Dobre (87/100).

Marta – 88, Grzesiek – 86, Wojtek – 87, Robert – 87

Dość prosty, jednorodny, jabłkowy aromat. Na plus na pewno trzeba mu zaliczyć czystość, choć intensywność mogłaby być wyższa. Usta dalej jabłkowe, do tego pojawiają się szparagi, wyraźny biały pieprz, a w końcówkę trochę mineralność i mgnienie słodszej owocowości. Pije się je absolutnie bez przykrości, ale nie zostaje się przy nim dłużej. Dobre (87/100).

Marta – 88, Grzesiek – 86, Wojtek – 86, Robert – 87

Zapach jest dosyć mocny i przyjemnie owocowy. Wyróżniłbym brzoskwinię, morelę, dojrzałe żółte jabłko. Jest też delikatna nuta „zielona”. Usta są wyraziste z niestety wychodzącym, gorzkawym alkoholem i trochę zbyt niską kwasowością. Końcówka jest jednak dług,. z lekką ziołowością, białym pieprzem i delikatnym karmelem. Może trochę dla nas trochę nudne, ale może mieć swoich odbiorców wśród osób lubiących dosadniejsze wina. Dobre (87/100).

Marta – 87, Grzesiek – 87, Wojtek – 87, Robert – 86

Kolejne wino kręcące się wokół jabłkowego owocu – tutaj mamy zarówno sok jabłkowy, ale też owocową pulpę. Dochodzą też tony cytrynowe i może odrobina świeżych ziół Wino jest przyjemne, ma niezła kwasowość, ale gdy już poznaliśmy etykietę, to jednak trudno w nim odnaleźć górski charakter Alto Adige, który tak lubimy. Dobre- (86/100).

Marta – 86, Grzesiek – 86, Wojtek – 87, Robert – 86

Wino ma bardzo jasny cytrynowy kolor. Aromaty są „zimne”,  cytrynowo-grejpfrutowe, z minerlono-wapiennym wykończeniem. Trochę mało wyraziste, ale świeże. W ustach mamy średnią (+) kwasowość, która ożywia to wino. Jest ono lekkie, cytrynowe z jabłkowo-melonowym średnim (+) finiszem. Fajny balans pomiędzy owocem a mineralnością. Nic wielkiego, ale przyjemne. Dobre- (86/100).

Marta – 85, Grzesiek – 86, Wojtek – 88, Robert – 86

Ładny, dojrzały, esencjonalny zapach w którym mamy dużo dojrzałości, słodkich jabłek i gruszek. Usta za to lżejsze w wyrazie, ale też tracące gdzieś owoce, z dominantą w postaci nut maślanych, dymnych, czy wręcz waniliowych (co dziwi w winie teoretycznie bez beczki). W miarę ocieplania ładnie się rozwija, wygładza, nabiera głębi, ale też coraz mocniej uwypukla się wtedy alkoholowa goryczka w końcówce. Dobre- (86/100).

Marta – 87, Grzesiek – 84, Wojtek – 86, Robert – 87

Jaśniutki kolor. Nos jest lekko waniliowy z melonem, brzoskwinią i jabłkiem. Jest też jakaś świeższa, ziołowa, miętowa nuta. Usta są „kruche”, z wysoką, ale i trochę odklejoną, limonkową kwasowością. Są jakieś nieczystości, ale trochę przebija się jabłko brzoskwinia i morela. Wino jest lekko „pustawe”, i proste, choć końcówka trochę nadrabia. Na początku wydaje się niestabilne, jednak po kilku chwilach trochę się poprawia. Dobre- (86/100).

Marta – 89, Grzesiek – 84, Wojtek – 86, Robert – 85

Zapach jest świeży, wyraźnie gruszkowy, mocno owocowy. Usta podobne, obok gruszek wychodzi więcej jabłek oraz pomelo i czerwonego grejpfruta. Kwasowość jest dość wysoka, dodaje winu energetyczności i wydłuża finisz. Zabrakło w tym winie tylko jakiegoś drugiego dnia. Dobre- (86/100).

Marta – 85, Grzesiek – 84, Wojtek – 86, Robert – 88

Bardzo ładna, jasna barwa. Zapach jest zapałczany, redukcyjny, ale potem rozwija już się ładnie w stronę cytryny i zielonego jabłka. Jest też trochę aromatów askorbinowych. Na podniebieniu atakuje nas szczypiąca, wysoka kwasowość. Wino jest linearne i dosyć proste. Czujemy trochę świeżych jabłek, cytryn, limonek, pojawia się też pewna krzemienność. Przyjemnie się pije, jednak nie jest to wielowarstwowa konstrukcja. Sprawdzi się za to do tłustego jedzenia, bo kwasowość jest naprawdę ożywcza. Dobre- (86/100).

Marta – 85, Grzesiek – 84, Wojtek – 86, Robert – 87

Typowy, jabłkowo-melonowy-gruszkowy nos. Zapowiada się całkiem nieźle, ale w ustach wino jest trochę nijakie, szparagowe. Brakuje mu ciała, więc tony pieprzne i zielone dominują w obrazie wina, a owoc nie jest w stanie się przebić na czoło. Poprawne (84/100).

Marta – 85, Grzesiek – 83, Wojtek – 82, Robert – 84

Nos jest bardzo „nowoświatowy”, owocowy, z brzoskwinią na czele. Wspiera ją morela, melon i żółte jabłko. Do tego dochodzi jakaś lekka mineralność. W ustach wyczuwamy bardzo dojrzały jabłkowy owoc, ale też niestety wystający alkohol, a poza tym coś chemicznego przewija się w smaku. Problemem tego wina jest niestety brak myśli przewodniej i lepszego winemakingu. Poprawne- (83/100).

Marta – 80, Grzesiek – 84, Wojtek – 83, Robert – 85

Zapach dość mało rozbudowany, można się doszukać odrobiny jabłek i dosłownie mgnienia jakiegoś słodszego, tropikalnego owocu. Usta za to słodkawe, landrynkowe, nawet bananowe, ale kontrastujące z wręcz askorbinową, niezintegrowaną kwasowością. Całość sprawia rozchwiane wrażenie. Poprawne- (83/100).

Marta – 83, Grzesiek – 82, Wojtek – 83, Robert – 84

Jaśniutko cytrynowy, bardzo ładny kolor. Nos jest lekko wycofany, bananowy z lekką brzoskwiniową nutą. Pojawiają się też delikatne smoliste i mineralne aromaty. Usta są bardzo proste i brakuje im wypełnienia. Kwasowość jest średnia, cytrynowa, a wino „płaskie”, bez głębi i nudne. Końcówka z goryczką, ogólnie mało tu równowagi. Poprawne- (83/100).

Marta – 82, Grzesiek – 82, Wojtek – 82, Robert – 83

Zapach słodkawy, pełen nut oranżadowych, chemicznych. Na podniebieniu trochę lepsze, mamy brzoskwinie, gruszki, ale znów finisz jest gryzący, gorzki. Coś tutaj wyraźnie się nie udało, bo wino nie daje przyjemności próbowania. Średnie- (80/100).

Marta – 80, Grzesiek – 79, Wojtek – 79, Robert – 82

Jasno złoty, bardzo ładny, czysty kolor. Zapach jest na początku cytrynowy, z aromatem niedojrzałego jabłka. Pojawia się jednak jakaś maślana, zjełczała nuta i chemiczny dodatek. Aromat jest bardzo nieczysty, nieprzyjemny i dziwny. Na podniebieniu wino jest gorzkie, lekko cytrynowe i znowu chemiczne (aspiryna). Średnia końcówka. Bardzo nieudane – nie wiemy, czy to kwestia akurat tej butelki? Kiepskie+ (79/100).

Marta – 80, Grzesiek – 79, Wojtek – 78, Robert – 78