Weingut Josef Fischer – u rybaka w Wachau

Zaczęliśmy od wina kategorii Federspiel (to środkowe piętro jakościowej klasyfikacji Wachau), które powstaje z różnych działek w miasteczku Rossatz, głównie z młodszych krzewów. Pachnie jabłkami, gruszkami i cytrynami. Jak na ten poziom ma całkiem niezłą koncentrację i mocny, mineralny posmak. Bardzo dobre (90/100).

Parcela Steiger leży na dość płaskim terenie, o wschodniej ekspozycji. Dociera tutaj sporo ciepłego powietrza, stąd ze wszystkich winnic producenta to ona najszybciej budzi się po zimie, a bliskość Dunaju sprawia, że dominuje tutaj gliniasta, aluwialna gleba. W zapachu znajdziemy przede wszystkim nuty perfumowane oraz płatki wiosennych kwiatów. Ciała jest rzeczywiście więcej, ale też wino traci nieco na energetyczności. Bardzo dobre- (89/100).

Zanzl to znów najdalej na zachód wysunięta winnica w Rossatz. Z tego powodu zwłaszcza wiosną oraz jesienią słońce dociera tutaj później, a owoce zwykle zachowują wyższy poziom kwasowości. Rzeczywiście wino jest wyraźnie ostrzejsze, bardziej świeże i mocniej pieprzne od poprzednika. Również na podniebieniu z wysoką kwasowością, chłodne, przyprawowe, świetnie energetyczne. Bardzo dobre+ (91/100).

Przeskakujemy na chwilę do rieslingów i ponownie zaczynamy od pozycji pochodzącej z różnych parceli, z młodych krzewów odmiany. Mamy tutaj sporo kwaskowych owoców (papierówki, cytryny, limonka), ale na razie ta kwasowość sprawia wrażenie wręcz odklejającej się, dlatego z otwarciem tego wina poczekalibyśmy jeszcze jakieś pół roku. Dobre+ (88/100).

Winnica Freuenweingärten leży nad parcelą Steier, na łagodnie wznoszącym się terenie, od południa ograniczonym lasem. Północno-zachodnia ekspozycja sprawia, że owoce dojrzewają tutaj powoli i są zwykle zbierane dość późno, osiągając sporą akumulację cukru. Jeśli chodzi o glebę to mamy tutaj praktycznie czysty less. Rzeczywiście to wina ma spory ciężar, pojawiają się w nim akcenty woskowe, słodkie jabłka, nieco maślaności, ale też zioła i cytryny. Pomimo dużej koncentracji nie traci świeżego, soczystego charakteru. Wydaje się mieć spory potencjał dojrzewania, ale też jak większości win kategorii Smaragd należy dać mu więcej czasu. Bardzo dobre+ (88/100).

Kreuzberg to znów parcela, na której znajdziemy zwietrzałą skalistą glebę, a półkoliste ukształtowanie tereny sprzyja gromadzeniu się tu ciepłego powietrza. Również to wino jest dość pełne, o wręcz lekko śmietankowym wyrazie, ale podbudowane mocną, stalową kwasowością. W aromacie obok cytryn znajdziemy więcej słodkich owoców, czerwonych jabłek i gruszek. Całość dość gęsta, ale dalej radośnie świeża. Bardzo dobre (90/100).

Do tej etykiet wędrują specjalnie wyselekcjonowane najlepsze grona z danego rocznika, najcześciej z 2-3 różnych winnic. Połowa wina fermentuje i dojrzewa w stalowych zbiornikach, a druga połowa w używanych 1500-litrowych beczkach. W efekcie powstało wino bardzo eleganckie, z nutami dojrzałych jabłek, cytrynowej skórki, o mocnym, kwaskowym kręgosłupie. Na razie jeszcze dość zamknięte, choć pojawiają się już pierwsze, nieśmiałe akcenty miodu i wosku, a w finiszu ciekawy słony posmak. Bardzo dobre+ (92/100).

Mogliśmy pokonać sobie poprzednie wino z pozycją o trzy lata starszą i od razu czuć różnicę. W tym przypadku veltliner rozwinął przyjemne aromaty moreli, brzoskwiń i miodu. W ustach znajdziemy palone masło, a także sporo białego pieprzu. Ładnie zbudowane, przyjemnie gęste, ale nie czekalibyśmy już za długo z otwarciem tego wina. Znakomite- (92/100).

Tutaj mamy wino jeszcze w innym stylu, dojrzewające długo na osadzie w dużych beczkach. Daje to o sobie znać kremową fakturą, nutami rozpuszczonego masła, wosku. Jest esencjonalne, z dojrzałym owocem, ale nie brakuje również bardziej świeżego, cytrynowego niuansu. Przypomina swoim charakterem przysadziste wina z Wagram, ale całość wykonana jest ze smakiem. Znakomite- (92/100).

Przy ostatnim veltlinerze wróciliśmy na Kreuzberg, ale do wina starszego i pochodzącego z ciepłego rocznika. Zaczyna się w nim już lekka ewolucja, bo obok nut miodowych pojawia się delikatne utlenienie, akcenty orzechowe. Całość jest raczej miękka, dość obła, utemperowana. Pije się je z przyjemnością, ale na dłuższą metę nie za wysoka kwasowość zaczyna nieco doskwierać. Bardzo dobre+ (91/100).

Winnica Kirnberg leży na zachód od miasteczka Rossatz, na płaskowyżu gdzie znajdziemy aluwialną glebę naniesioną prze z Dunaj z dużym komponentem okruchów skał i sporej wielkości kamieni. Mamy tutaj wino o wybitnie jabłkowym charakterze, dodatkowo zaprawionym kilkoma kroplami cytrynowego soku. Przyjemnie energetyczne, soczyste, z wyraźnie mineralnym, nawet lekko słonym posmakiem. Bardzo dobre+ (91/100).

W porównaniu do poprzednika ten riesling jest mocniej skoncentrowany i odrobinę bardziej gęsty. Oczywiście jest tu dużo świeżego, kwaskowego owocu, ale pojawia się również nieco masełka oraz pszczelego wosku. Jeszcze dość skupione, zbite, potrzebuje czasu, by odetchnąć i rozwinać swoją paletę. Bardzo dobre+ (91/100).

Na koniec wróciliśmy na winnicę Steiger. Ten riesling jest wyważony, smakuje jabłkami i cytrynami, jest również wyraźnie mineralne, ale w tym wszystkim brakuje jakiegoś większego naprężenia i mocniej zarysowanej kwasowości. Dobre+ (88/100).