Podróż w nieznane MAS RODÓ Montonega 2012
Wielki i wciąż nieodkryty jest świat wina…
Próbujemy butelki ze szczepu, którego nie tylko nie mieliśmy dotąd przyjemności degustować, ale o którym w ogóle nie słyszeliśmy. Coś się nam jednak wydaje, że nie będziemy w tym odosobnieni. Chodzi o odmianę Montonega. Jej mała popularność może wynikać z niskiej wydajności, co w oczywisty sposób odstrasza wielu winiarzy. Na szczęście w Hiszpanii, w regionie Penedes wciąż są producenci spod których rąk powstają wina z tej odmiany. Jednym z nich jest winnica MAS RODÓ. Stosunkowo młoda, bo powstała w 2005 roku, swoje pierwsze wina wypuściła na rynek cztery lata później. Dzisiaj posiada 50 hektarów upraw obsadzonych odmianami: Parellada, Monotonega, Macabeo, Muscat, Riesling (!), oraz Cabernet Sauvignon, Merlot i Tempranillo. Eksperymentuje również z nowymi szczepami: Verdejo, Prieto Picudo oraz Marcelan. Sam region Penedes leży zaś w Katalonii, na zachód od Barcelony. Słynie głównie z produkcji cavy, czyli musującego wina, stanowiącego znacznie bardziej przystępną (dla portfela) alternatywę dla szampana.
Naszą dzisiejszą butelkę MAS RODÓ Montonega 2012 zakupiliśmy w sklepie Star Wines na Mokotowie w cenie 49 zł.
W kieliszku o jasnym, bladożółtym kolorze. W nosie mamy aromaty dojrzałych jabłek, ale i cytryn oraz chleba. Usta o niezbyt wysokiej kwasowości, z nutami owoców cytrusowych oraz ponownie jabłek. Butelka nie ma za wiele ciała, ale rekompensuje ten brak swoją świeżością. Finisz kwaskowy, intensywny.
Robert: Przyjemna, bardzo wyważona butelka. W zasadzie żaden element się tutaj nie wybija. Kwasowość, owoce, nuty ziołowe są utrzymane w dobrej równowadze. W tej uniwersalności tkwi jej siła. Do mnie najbardziej przemówiły chlebowo, drożdżowe nuty przypominające choćby wspomnianą cavę, dzięki nim wino nabrało większej klasy i złożoności.
Marta: Czasami przyjemność picia prostego i nieskomplikowanego kieliszka, w pochmurny dzień, znaczy o wiele więcej niż hektrolitry koncentracji. Butelka trafiła w popołudnie i nastrój, dla mnie bardzo spokojna, ułożona na zasadzie złotego środka, nie doszukiwałabym się w niej wielkich pokładów i drugiego dna, ale raczej dużego atutu pijalności solo.
Podsumowanie:
Za – Równowaga.
Przeciw – Odrobinę za mało koncentracji.
Ocena – dobre.
