Domaine Rolly Gassmann – Alzacja w starym, dobrym stylu

Choć historycznie sylvaner był jedną w ważnych alzackich odmian, obecnie niestety stracił on na znaczeniu na rzecz szczepów zakwalifikowanych jako dopuszczone do uprawy na parcelach grand cru (riesling, pinot gris, muscat i gewürztraminer). Szkoda, bo osobiście sylvanera bardzo lubimy. Tutaj mamy wino o przyjemnej kwasowości, z nutami brzoskwini, moreli i słodkich jabłek. Czujemy delikatny cukier resztkowy, co jak możemy już zdradzić jest cechą charakterystyczną win tego producenta, ale jest on skontrowany przez cytrynową wręcz kwasowość. Świetna pozycja za śmieszne pieniądze (przy zakupie u winiarza niecałe 8 euro). Bardzo dobre+ (91/100).

Nie mieliśmy do tej pory okazji spróbować 10-letniego sylvanera i trzeba przyznać, że bardzo nas to wino zaskoczyło. Było bowiem dalej w świetnej formie, pachniało pszczelim woskiem i miodem, ale też słodkimi jabłkami i morelami. Za to na podniebieniu słodycz i miodowość przeplatają się z nutami soczystej kwasowości i mineralności. Wydaje się niemal zatrzymane w czasie, w ciemno nie dalibyśmy mu już dekady na karku. Znakomite (93/100).

Pierwszy ze spróbowanych rieslingów dojrzewał na osadzie przez 11 miesięcy. Dzięki temu nabrał on przyjemnej krągłości i kremowej struktury. Na podniebieniu wino jest esencjonalne, z nutami cytryn, smażonych jabłek, a także rozpuszczonego na patelni masła i pszczelego wosku. To riesling w wydaniu barokowym, ale nie popadający w nadmierną przesadę. Znakomite- (92/100).

Silberberg to parcela na której dominuje margiel i wapień, a ekspozycja jest głównie południowa i wschodnia. W samym zaś pochodzącym stąd winie, obok ponownie obecnej, miodowej słodyczy mamy tym razem znacznie wyższą kwasowość. Na podniebieniu to właśnie jabłkowa soczystość gra tutaj pierwsze skrzypce, a te tony morelowo-maślne znajdziemy na drugim planie. Znakomite- (92/100).

Przechodzimy na Kappelweg, gdzie znajdziemy bardzo kamienistą, ilasto-gliniastą glebę. Te licznie tu występujące, mniejsze i większe kamienie zostały naniesione przed wiekami przez lodowce. Pomimo deszczowego rocznika wino jest wciąż przyjemnie gęste, z nutami słodkich jabłek, miodu, gruszek i moreli. Na podniebieniu bardziej ewoluowane, ale też słodsze od poprzednika. Jednak zarówno słodycz jak i kwasowość są ze sobą pięknie poprzeplatane i wzajemnie się uzupełniają. Znakomite- (92/100).

Schodzimy jeszcze dalej z rocznikiem, ale znów zmieniamy parcelę. Na Pflaenzerreben wierzchnia warstwa jest żwirowa, ale głębiej znajdują się pokłady piasku i gliny. Mogliśmy porównać to wino z butelką jeszcze o rok starszą i w przypadku pozycji z 2012 roku wydawała się ona cieplejszą, bardziej nasyconą z tej dwójki. Wszystkie elementy stapiają się w całości, obok jabłek z szarlotki i moreli mamy też sporo cytryn, a na podniebieniu oleistość i bogactwo owocu. Znakomite (93/100).

Wspomniany rielsing z Pflaenzerreben z 2011 roku jest delikatniejszy. W aromacie zamiast słodkich owoców mamy tu więcej skalistej mineralności, a także delikatne akcenty petrolowe. Dopiero na podniebieniu pojawia się ta nieodłączna u tego winiarza słodycz, wosk i miód. Znakomite- (92/100).

Przeskoczyliśmy na czerwienie i zaczęliśmy od pozycji bardzo szczupłej, wiśniowo-porzeczkowej. W ustach nawet nie tyle kwaskowe, co po prostu kwaśne, rustykalne, ale przy tym mające w sobie sporo uroku i mnóstwo pijaności. Idealna pozycja do skontrowania jakiegoś tłustego. Bardzo dobre (90/100).

Podobne w wyrazie do poprzednika, ale obok mocnej kwasowości pojawiają się tutaj bardziej wyraziste, drapiące taniny. Jeśli chodzi o owoce, to dalej kręcimy się wokół tych czerwonych (wiśni, porzeczek, ale też młodych, jeszcze nie w pełni dojrzałych truskawek). Wibrujące, pracujące na całym podniebieniu. Bardzo dobre+ (91/100).

Starsze wino pokazało już oczywiście zupełnie inne oblicze. Owoc jest na dalekim planie, a ten bliższy zajmuje liść laurowy, pieprzność, sos sojowy, warzywa, suszone grzyby. Nut trzeciorzędowych jest naprawdę mnóstwo, ale wino nie powiedziało ostatniego słowa, bo wciąż obecne są tak kwasowość, jak i garbniki. Bardzo dobre+ (91/100).

Choć wino jest o trzy lata starsze, to prezentuje ciekawsze oblicze od poprzednika. Do nut czerwonych owoców dołączyły akcenty wynikającej z dojrzewania w beczkach i dalszej ewolucji – nuty drewniane, ziołowe, leśne, dymne. Do tego mamy wciąż sporo suszonych wiśni i truskawek i dalej mocną, charakterną sporą kwasowość. Ładnie ułożone i eleganckie. Znakomite (93/100).