Domaine Kientzler – solidność i styl

Rozpoczęliśmy od musiaka powstającego z auxerrois oraz niewielkiej ilości pinot blanc. Wino bazowe przeszło fermentację malolaktyczną, a po dodaniu drożdży dojrzewanie na osadzie trwało 18 miesięcy. Jest delikatnie drożdżowe, pachnące cytrynami i kwaskowymi jabłkami. W ustach przyjemnie kremowe, z dobrą koncentracją i odświeżającym posmakiem. Porządna robota. Bardzo dobre+ (91/100).

Wiele osób pomija alzackie pinot blanc (nie jest to też jedna z czterech szlachetnych odmian w regionie, więc nie może być butelkowana jako wino Alsace Grand Cru), tymczasem tutaj mamy całkiem ciekawą pozycję i to już 4-letnią, przeczącą przy okazji stereotypowi, że odmiana ta nie jest zdolna do dłuższego dojrzewania. Tymczasem wino jest wciąż owocowe, pełne jabłek i cytryn, świeże i soczyste. Na podniebieniu już poukładane, ładnie zbalansowane, z wtopioną kwasowością i mocnym, cytrynowym posmakiem. Bardzo dobre (90/100).

Pierwszym ze spróbowanych rieslingów było wino gminne, powstające z owoców z różnych parceli zlokaliwanych wokół miasteczka. Rieslingi z Ribeauvillé są charakteryzowane jako mocno kwaskowe, strzeliste, bardzo chrupkie i ten styl mamy tutaj podany jak na dłoni. Wszystko kręci się wokół cytryn, soczystych, ociekających sokiem jabłek i nut mineralnych. Usta całkiem solidne jak na wino z tego poziomu jakościowego, mocno zbudowane, stalowe. Poczekalibyśmy z jego otwarciem jeszcze rok albo i dwa. Bardzo dobre+ (91/100).

Muhlforst to wydzielona parcela (tzw. lieu-dit) w miasteczku Hunawihr, która jednak nie posiada statusu grand cru. Jest tutaj zwykle cieplej niż w okolicach Ribeauvillé, a gleba to głównie margiel. Tekstura tego wina jest gładsza, bardziej zaokrąglona (choć wino jest dalej wyraźnie wytrawne). Ten riesling nie jest tak strzelisty, owoc jest mocniejszy, bardziej skoncentrowany. Ciało jest przyjemnie kremowe, ale w posmaku pojawia się mocna, papierówkowa kwasowość. Znakomite- (91/100).

Geisberg to winnica poprzecinana dość stromymi, niewielkimi tarasami. Znajdziemy tutaj głównie wapienny piaskowiec, a miejscowi winiarze aż w 98% obsadzili ją rieslingiem. Jest to również miejsce stosunkowo chłodne, za sprawą mas powietrza, które napływają tu nocą od strony Wogezów. Próbowaliśmy to wino z maleńkiej próbki w czerwcu, ale jednak to co innego spróbować je po prostu ze standardowej butelki. Jest czyściutkie, skrzące się niemal kryształkami minerałów, i ta mineralność wręcz eksploduje w ustach. Całość jest żywa, niesamowicie radosna, kwaskowa i słona. Rewelacyjny riesling, nam przypomniał wybitnie mineralne rieslingi z Nahe. Znakomite (93/100).

Kirchberg to winnica leżąca ponad Geisbergiem, gdzie pojawia się coraz więcej marglu. Jest tutaj też chłodniej i owoce zwykle są zbierane później w porównaniu do innych winnic producenta. W aromacie dzieje się tutaj naprawdę dużo, mamy zarówno typowe dla odmiany nuty kwiatowe i winogronowe, ale też sporo tropikalnych owoców, mango i bananów. Na podniebieniu przyjemnie kremowe, ale od razu skontrowane przez mocną kwasowość oraz przyprawowy finisz. Byłoby świetne do grillowanej ryby ze szparagami. Znakomite- (92/100).

Ten pinot gris pochodzi z tej samej winnicy, co Muscat, ale z wyraźnie cieplejszego i bardziej suchego rocznika. Mamy tu dużo pieczonych jabłek, oraz świeżych gruszek, mango i melona. To wszystko dzieje się jednak w warstwie aromatycznej, w na podnbieniu ponownie króluje mineralność i cytrynowa kwasowość. Nie jesteśmy fanami pinot gris, ale kieliszek takiego egzemplarza wypiliśmy z wielką przyjemnością. Znakomite (93/100).

Trzecie z grand cru producenta leży bardziej na wschód od dwóch poprzednich, na nieco łagodniejszym, nie tak stromym stoku. Mamy tu też wino wyraźnie słodsze od poprzedników (ok. 20 gram cukru resztkowego), pachnące typowo: płatkami róży i liczi. Usta dość gęste, maślane i kremowe od cukru, ale łapiące też dobry kwasowy balans. Ułożone i eleganckie, choć my nie jesteśmy fanami takich wersji gewurztraminera. Znakomite- (92/100).