Dr. Loosen – gwiazda trzyma klasę

Ten podstawowy riesling producenta powstaje (jak wskazuje nazwa) z krzewów rosnących na niebieskim łupku, który jest najpopularniejszy na prawem brzegu Mozeli. Wino jest czyste, cytrynowe, świeżutkie i kwaskowe. Na podniebieniu niesamowicie mineralne, skrzące się, świetnie mineralne. Bardzo dobre (90/100).

Wehlener Sonnenuhr to jedna z najsłynniejszych parceli nad Mozelą. Choć słynie ona głównie z win słodkich, to ten producent udowadnia, że również wytrawne pozycje wspinają się na wysoki poziom. Owoce pochodzą ze średnio 100-letnich krzewów, a po fermentacji wino dojrzewa przez 12 miesięcy w dużych beczkach. W tym momencie jest to riesling o dymnym, ciemnym charakterze, z mocnymi nutami pieczonymi, sporym nasyceniem i naprężona strukturą. Jeszcze pozamykane, ale można też wyczuć długi, kwaskowy, oczyszczający finisz. Znakomite (93/100).

Ürziger Würzgarten to kolejna ze sławnych parceli, wyróżniająca się nietypową dla regionu wulkaniczną glebą. Rocznik był w całej Europie ciepły, stąd wino jest dość pełne, mocno zbudowane, gęste, lekko petrolowe. Na podniebieniu intensywne, przyprawowe, ale jednocześnie wyciągnięte, kwaskowe, pełne energii, wręcz wibrujące. Kończy się długim, słonawym posmakiem. Znakomite+ (94/100).

Przeskakujemy na jeszcze inną parcelę klasy Grosses Gewächs, która jest w portfolio producenta dopiero od rocznika 2018. Znajdziemy na niej czerwony łupek, który zwykle daje wina z pełniejszym owocem, mocniej aromatyczne, bardziej zaokrąglone. Wino jest rzeczywiście bardziej owocowe, z nutami gruszek, moreli, przyjemną chrupkością. W ustach o słodszym wyrazie, delikatnie brzoskwiniowe. Dzieje się tutaj bardzo dużo, a przecież mamy tak młodziutkie wino. Znakomite- (92/100).

Owoce używane do produkcji tego wina pochodzą z pojedynczej parceli położonej na Wehlener Sonnenuhr zwanej Laychen. Rosną tam winorośle, które mają nawet 130 lat, a winie z nich powstałe przez 2 lata dojrzewa na osadzie w dużych beczkach, a następnie tyle samo w butelkach. To skok na jeszcze wyższy poziom koncentracji, ale i równowagi, elegancji, klasy. Jest woskowe, o aksamitnym ciele, całkiem już wtopionej kwasowości i ultra długim, oczyszczającym, mineralnym finiszem. Przy tym wszystkim ma świetną lekkość i zwiewność. Olbrzymia klasa. Znakomite+ (94/100).

Na oczyszczenie kubków smakowych po tych potężnych winach zaproponowano nam mozelską klasykę. Ten kabinett jest z stylu, który tak bardzo lubimy, stosunkowo lekkim, o świetnej równowadze pomiędzy kwasowością i słodyczą. Mamy tu cytryny, jabłka, nieco moreli i przyjemną dawkę orzeźwienia. Bardzo dobre (90/100).

Degustację zakończyliśmy winem jeszcze słodszym, z jednej z parceli słynących z produkcji takich właśnie rieslingów. Pachnie cytrynami w syropie, słodkimi gruszkami, miodem, przyprawami i morelami. Na podniebieniu zbalansowane, pełne, ale z pięknie wtopionym cukrem, który niemal nie wybija się nad intensywną, cytrynową wręcz kwasowość. Nie jest to jeszcze szczyt możliwości słodkich win znad Mozeli, ale równowaga jest nienaganna. Znakomite- (91/100).